Świątynia Abydos

(160 km na północ od Luxoru) 

 

Miejsce pochówku pierwszych królów i zmarłego Boga Ozyrysa, Abydos należy do jednych z najstarszych miejsc kultu w Egipcie. Zgodnie z legendą pochowano tutaj głowę Ozyrysa i tutaj także miało miejsce zmartwychwstanie tego Boga. Dlatego wielu Egipcjan pragnie też w tym miejscu umieścić swoje groby lub choćby tablice upamiętniające ich własne życie. Cmentarz rozciąga się przez ok. 1,5 km. Najbardziej znana jest świątynia Sethosa I, która została ukończona przez jego syna Ramzesa II. Za nią wyłania się grób Oriona a grób król Sethosa I znajduje się w dolinie Królów w Luxsorze wraz z innymi władcami starożytnego Egiptu. 

Świątynia Hathor

(55 km na północ od Luxor)

Świątynia Hathor w Dendera jest najważniejszym miejscem kultu nieba i bogini miłości Hathor. W porównaniu do pozostałych antycznych miejsc kultu w dolinie Nilu jest ona relatywnie najmłodsza. Świątynia została zbudowana w okresie 125 lat p.n.e w klasycznym stylu egipskim przez Ptolemeuszy i Rzymian. Bogini Hathor była utożsamiana z grecką boginią Afrodytą. Corocznie podczas Nowego roku statua bogini Hathor jest przekazywana symbolicznie Bogowi słońca. Z dachu świątyni rozciąga się wtedy zapierający dech w piersiach widok na okoliczne antyczne świątynie.   
 

Świątynia Karnak

Karnak- miasto świątyń jest największym zachwycającym, rozbudowanym, zespołem świątynnym w Egipcie. Jego budowa trwała ok. 1700 lat, zajmuje ok. 250 tys. m2 powierzchni. Kompleks świątyń, poświęcony jest kultowi boga Amona i   składa się z trzech stref otoczonych murami. Świątynia boga Amon Re, nazwana świątynią bogactwa, jest największą świątynią z 10 pylonami.Nie jest to świątynia w klasycznym tego słowa znaczeniu ale zbiór różnych razem wzniesionych budowli sakralnych. Do najważniejszych ze świątyń zalicza się świątynię z salą kolumnową, która jest jednym z 7 cudów świata i zajmuje obszar wielkości katedry w Kolonii. 134 kolumny w 16 rzędach usytułowanych na obszarze 5408 m2 tworzy jeden z największych budynków w historii ludzkości. W czasach starożytnych aleja, otoczona 365 posągami sfinksów, prowadziła bezpośrednio ze świątyni Amona do świątyni w Luxsorze, oddalonej  o 2,5 km. Droga ta zakończona była 10 pylonami świątyni.
 

Świątynia Luxor

Kompleks poświęcony jest bogom Amonowi i Mut, a także ich synowi Chonsu. Prace przy budowie ruszyły w 1400 r.p.n.e.. Po obu stronach wejścia widać 2 posągi siedzącego Ramzesa II (15 m wysokości). Przed monumentem po lewej stronie znajduje się obelisk, drugi mieszczący się niegdyś po prawej stronie, Muhammad Ali podarował Francji i od 1836 roku stoi na Place de la Concorde w Paryżu. Wewnątrz świątyni ściany zdobią płaskorzeźby, natomiast kolumny mają kształt papirusu i pokryte są hieroglifami, które nawiązują do zwycięskich bitew Ramzesa II. Od północnej strony widać początek 3 km alei sfinksów, która niegdyś prowadziła do Karnaku. Wieczorami cały obiekt jest efektownie podświetlony.   
 

Teby zachodnie- Dolina Królów

Na zachodnim brzegu Nilu, znajduje się nekropolia, miejsce pochówku prawie wszystkich królów, urzędników i rzemieślników. Tutaj mieści się Dolina Królów i Królowych oraz kolosy Memnona. Kolosy wzniesione jako strażnicy świątyni, która została wybudowana ku czci Amenhotepa III 1400-1370 r p.n.e. Przedstawiają faraona w siedzącej pozycji, trzymającego dłonie na kolanach. Faraonowie sądzili, ze jest to idealne miejsce by w drodze do wieczności uniknąć rabusiów i zaznać spokoju. Groby były wyrzeźbione w kamieniu, wypełnione złotem, kamieniami szlachetnymi i przedmiotami codziennego użytku. Niestety aż 65 grobowców zostało całkowicie splądrowanych i zrabowanych.  W roku 1922 Dolinę Królów zyskała światową sławę dzięki odkryciu nietkniętego grobowca Tutenchamona. W dolinie Królów jest wiele grobów godnych zobaczenia, każdy z nich ma swoją historię i architektoniczną wartość. 

Kom Ombo

(40 km na północ od Asuanu)

Zespół świątynny, poświęcony dwóm bogom bogu-krokodylowi Sobkowi (południowa część budowli) oraz Horusowi z głową sokoła (północna cześć). Świątynie położone są na wzgórzu z widokiem na Nil. Składają się z dwóch symetrycznych połączonych ze sobą części ; z pylona, dziedzińca i portyku. Obiekt powstał w II wieku p.n.e. za panowania Ptolemeuszy. Szczególne polecenia jest kaplica Hathor i zabalsamowane 2000 lat temu święte krokodyle. 
 

Świątynia Izis – Philae

(8 km n południe od Asuanu)

Na południu od Asuanu znajduje się malowniczo położona granitowa wyspa File, określana często „Perłą Egiptu”, na której została wzniesiona świątynia Izis. Obok zabytków Edfu i Dendery zaliczana jest do trzech najlepiej zachowanych sanktuariów ptolemejskich.
Świątynia Izis na wyspie File, została całkowicie zatopiona po zbudowaniu Wielkiej Tamy. W roku 1979 przeniesiono ją na wyżej położoną Egelike. W świątyni obok Izis został również pochowany jej syn Harpokrates. Obecnie zwiedzanie świątyni dostarcza niesamowitych przeżyć, a wieczory podczas przedstawień światło i dźwięk dostarczają niezapomnianych wrażeń. 
 

Świątynia Ramzesa – Abu Simbel

Na zachodnim brzegu Nilu, 320 km. od Asuanu w Nubii leży świątynia Abu Simbel, najpiękniejsza i robiąca ogromne wrażenie budowla- dzieło faraona Ramzesa II Wielkiego. Świątynia wykuta w litej skale w samym środku pustyni Nubijskiej miała  demonstrować siłę, potęgę i odwieczną wyższość Egiptu na południowej granicy państwa.   Fasada świątyni składa się z czterech gigantycznych posągów faraona siedzącego na tronie. Każdy z kolosów mierzy 20 m wysokości, odległość od ucha do ucha wynosi 3 metry a długość ust wynosi 1 metr. Posągi odgrywają nie tylko rolę prestiżową, symbolizującą potęgę Ramzesa II ale również mają funkcję architektoniczną- stanowią bowiem podporę dla całej fasady budowli, która mierzy 31 metrów wysokości. Zostały wzniesione ku czci bogini Hathor i ukochanej żony Ramzesa II Netertari.  Posuwając się w głąb masywu skalnego, ukazuje się właściwe sanktuarium, gdzie niegdyś stały posągi triady, oraz posąg samego Ramzesa. To tutaj właśnie było miejsce zwane „cudem słońca”. Dwa razy w roku, 21.03. oraz 21.09. o godz. 5.58 rano, promień słońca pokonuje 65 metrową drogę od wejścia do wewnętrznej kaplicy, by oświetlić posągi Amona-Ra i Ramzesa II. Świątynia zalicza się do zabytków ratowanych przez UNESCO, gdzie zespół międzynarodowych architektów postawił sobie za zadanie uratowania tego zabytku przed wodami Nilu.  

Świątynia Horusa

Jest najlepiej zachowaną świątynią w Egipcie z okresu Ptolemeuszy. Reprezentuje typowy przykład świątyni egipskiej z charakterystycznymi ścianami zewnętrznymi, wykonanymi z gliny, wejściem w formie ogromnego pylona, otwartej sali kolumnowej, otoczonej kolumnami, ozdobionymi różnorodnymi kapitelami. Jest najlepiej zachowaną świątynią w Egipcie z okresu Ptolemeuszy. Reprezentuje typowy przykład świątyni egipskiej z charakterystycznymi ścianami zewnętrznymi, wykonanymi z gliny, wejściem w formie ogromnego pylona, otwartej sali kolumnowej, otoczonej kolumnami, ozdobionymi różnorodnymi kapitelami. Wejście do świątyni strzegą dwa bardzo piękne posągi z czarnego granitu, przedstawiające Horusa pod postacią sokoła.  W tle za rzeźbami widnieje zewnętrzna ściana świątyni z postaciami Horusa i Hathor.